De meeste gevestigde uitgevers maken gebruik van Book Processing Charges (BPCs) om de kosten van open access-publicatie te dekken. Afhankelijk van de uitgever en de lengte van het boek kunnen deze BPCs sterk uiteenlopen, van zo'n €5.000 tot meer dan €15.000+. Sommige uitgevers bieden de mogelijkheid om tegen een gereduceerde BPC een boek open access te maken na een embargoperiode van 12-24 maanden (‘delayed OA'), maar omdat vaak niet transparant wordt gemaakt hoe de geboden korting in verhouding staat tot de inkomsten van de uitgever tijdens de embargoperiode, kan dit model gezien worden als een vorm van double dipping.
Andere uitgevers experimenteren in plaats daarvan met businessmodellen waarbij geen BPC in rekening wordt gebracht, zoals freemium (bijv. OpenEdition), collectieve financieringsmodellen en bibliotheeklidmaatschappen (bijv. Open Book Collective, Punctum Books, en Sidestone Press), institutionele subsidie (bijv. Netherlands University Presses), een vrijwillige auteursbijdrage (bijv. Open Book Publishers), de verkoop van papieren boeken (bijvoorbeeld Language Science Press), of een combinatie. Deze modellen vallen allemaal onder de paraplu van Diamond open access, waarbij publicaties onmiddellijk onder een open licentie worden aangeboden (meestal Creative Commons) zonder kosten voor auteurs of lezers.
Groene OA kan ook een optie zijn voor (delen van) boeken. Vaak staan uitgevers alleen het delen van een deel van de publicatie toe (1-2 hoofdstukken), en/of hanteren ze lange embargoperiodes voor boeken via zelfarchivering beschikbaar mogen worden gemaakt. De versie van de publicatie die beschikbaar mag worden gemaakt is meestal ook niet de Groene OA kan ook een optie zijn voor (delen van) boeken. Vaak staan uitgevers alleen het delen van een deel van de publicatie toe (1-2 hoofdstukken), en/of hanteren ze lange embargoperiodes voor boeken via zelfarchivering beschikbaar mogen worden gemaakt. De versie van de publicatie die beschikbaar mag worden gemaakt is meestal ook niet de uitgeversversie (‘Version of Record'), maar het manuscript van de auteur. Losse hoofdstukken in bundels tellen als kort wetenschappelijk werk en mogen dus door de auteur na zes maanden openbaar worden gemaakt onder de Taverne-regeling, ongeacht embargo's die de uitgever zelf hanteert.